به گزارش خبرنگار دفاعی ندای انقلاب، اصولا، حضور نظامی در مناطقی که سراسر شن، سنگلاخ، دارای تپه های کوتاه و بلند است، برای کشورهای دارای توان نظامی، کمی سخت به نظر می رسد چرا که تردد در اینگونه مناطق و عبور دادن ادوات و تجهزات سنگین نظامی از آن، کاری دشوار است. برای حل این مشکل، وزارت دفاع آمریکا در جنگ خلیج فارس برای نخستین بار از یک خودروی چابک و بسیار سریع استفاده کرد که آن را در سال ۱۹۹۱ ساخته بود.این خودرو، "کویرنورد" (desert patrol vehicle) نام داشت، خودرویی بسیار کارآمد و قابل استفاده در مناطق ناهمواری همچون عراق و افغانستان.کویرنورد آمریکاییآمریکا در واقع در جریان جنگ خلیج فارس کویرنورد را استفاده و آن را تست میدانی کرد که البته با موفقیت همراه بود.بلافاصله، این خودرو مشتریانی در جهان پیدا کرد و انگلیس، یونان و عمان نیز نمونه هایی از آن را از آمریکا خریداری کرده و یا، با کمک آمریکا نمونه هایی از آن را تولید کردند.در عین حال، امروزه یگان هایی از ناتو (NATO) نیز از این خودرو سریع استفاده می کنند.** کویرنورد آمریکایی را بهتر بشناسیداین خود رو از دو بخش اصلی تشکیل شده است. سازه یا همان بدنه خودرو و تجهیزات اصلی نصب شده روی آن اعم از موشک اندازها و مسلسل ها.در نمونه های ۳نفره این خودرو، سرنشینان امکان استفاده از ۳ تیربار را دارند. مسلسل های نصب شده در بخش های جلویی، فوقانی و پشتی، ۳ قبضه سلاحی هستند که می تواند روی این خودرو نصب شوند.روی بخش فوقانی این خودرو یک دستگاه مسلسل که مدلی از مسلسل ام۲ (M۲) است، نصب شده که توسط سرنشین سوم (عقب) بکار گرفته می شود. در غالب این خودروها، مسلسل ام۲ روی بخش فوقانی خودرو نصب است.در بخش جلویی این خودرو یک قبضه نارنجک انداز ام کا ۱۹ یا ام کا ۴۹ نصب می شود. این نارنجک انداز توسط سرنشین دوم خودرو که در بخش جلویی مستقر است، استفاده می شود.از آنجایی که این خودرو، خودرویی بسیار سبک در قیاس با سایر تجهیزات موتوری ارتش آمریکا محسوب می شود، به راحتی می تواند توسط بالگردها هلی برن و یا حتی توسط بالگردهای نیروبَر، جابجا شود. این نوع خودروها با توجه به اینکه بسیار کارآمد هستند، مورد توجه بسیاری از کشورها قرار گرفته اند اما ایران از آنجایی که توان خوبی در حوزه تولید خودروهای سبک دارد، اقدام به تولید خودرو چابکی از جنس کویرنورد آمریکایی با ویژگی هایی متمایز کننده کرده است.سمندر، مجهز به تیربار اخگر"رمل نورد سمندر" نخستین خودرو تهاجمی از کلاس خودروهای کویرنورد ایران است. البته به غیر از سمندر، ایران خودروهای تهاجمی دیگری از جمله "رنجر" و "اشداء" هم در اختیار دارد اما سمندر، ویژگی های خاص تری در اختیار دارد که این خودرو را از نمونه آمریکایی آن، برتر نشان می دهد.** سمندر ایرانیخودرو تاکتیکی سمندر، خودرویی سریع و تهاجمی است که برای اولین بار در جریان رژه نیروهای مسلح در ۳۱ شهریور ماه سال ۹۰ به نمایش درآمد.این خودرو به علت افزایش طول محورها نسبت به مدل آمریکایی و همچنین بکارگیری تایرهای پهن، سرعت و قدرت مانور بیشتری نسبت به کویرنورد آمریکایی دارد.علاوه بر این، ۳ نفره بودن این خودرو قابلیت نبردهای صحرایی را برای آن افزایش داده و قدرت آتش از خودرو را هم بالا برده است.با نصب تیربار اخگر که یک تیربار مشهور در جمع تیربارهای قدرتمند است، به این خودرو قدرت مضاعفی در رزم داده است.اخگر، با کالیبر ۷.۶۲ میلیمتری و ۶ لوله آتش و همچنین بیشینه شلیک 4 تا 5 هزار گلوله بر دقیقه، تیرباری قدرتمند محسوب می شود.برد نهایی تیربار اخگر، بیش از ۱۰۰۰ متر اعلام شده است.البته تجهیز این خودرو به نارنجک اندازهای ۴۰ میلیمتری که هم اکنون در دو کلاس اتوماتیک و غیر اتوماتیک در اختیار نیروهای مسلح هستند، قدرت تهاجمی این خودرو سریع را بسیار بالا برده است.حالا، جمهوری اسلامی ایران که تحت تحریم اقتصادی در همه حوزه ها اعم از نظامی و غیرنظامی است، بدون اتکا به توان شرکت های پیشرفته سازنده تسلیحات مدرن نظامی، توانسته خودرویی به تیزی و چابکی "سمندر" بسازد و این به معنای توان بالای صنایع دفاعی کشور در حوزه ساخت تجهیزات و تسلیحات مدرن و پیشرفته است. انتهای پیام/